کد مطلب:94859 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:130
[صفحه 802] ای ساكنان سراهای ترس و خاكهای بی آب و گیاه و خالی و بی كس. ای خاك نشینان گورهای تنگ و تاریك، و شما ای تنهایان وحشت زده و دورماندگان از دیار و میهن. شما پیشرو مائید و ما به زودی به شما خواهیم پیوست. دیگران خانه های شما را مسكن خویش گزیدند و با زنانتان پیوند بستند و ثروتتان را میان خود قسمت نمودند. اینها همه، چیزهائی هستند كه ما از آن آگاهیم، اما آن اخباری كه نزد شماست چه میباشد؟ اینك شما ای یاران من- كه زنده اید- بدانید كه اگر آنان را اجازه و فرمان سخن گفتن بود، به شما میگفتند كه بهترین توشه ها، پارسائی و پرهیزكاری است
صفحه 802.